Duyuru: Nuray Deri ile röportaj. Röportajı Oku / Duyuru: Yazdığı Tanrı’nın Öpücüğü isimli kitabı ile okurların beğenisi kazanan Balıkesirli yazar Nuray Deri, 6. Merzifon Kitap Fuarı’nda düzenlenen imza etkinliklerinde, kitapseverlerle buluştu. Haberin Devamı İçin Tıklayın / Duyuru: Marmara Bölge Gazetesi İçin Tıklayın / Duyuru: Yeni Gazetem Haberi İçin Tıklayın
"BANA KOKUNLA SESLEN / NURAY DERİ"
Nuray Deri’nin “Bana Kokunla Seslen” adlı romanı, tüm satış noktalarında!
Önsöz
“Sana söz! Göreceksin bu bekleyişini telafi edeceğim. Gözlerimize çektiğin çizgi yüzlerce kez uzayıp kısalacak. Çığlıkların; şehvetinin gecemize saçtığı en özgür, en somut delili olacak. Bekle! Bir fırtınanın ortasında okyanusun içine düşmüş, ıslak bir pusulayım çünkü şimdi. Sularını böleceğim ve gövdemi de sıkı sıkı saracak, benim için açtığın geçidinin girişini arıyorum. Yerimi alır almaz, bekletmeyeceğim seni artık söz! Hızla dibe doğru inecek, sana çarpıp daha hızlı geri döneceğim. Ve tekrar tekrar geri… Bazılarında sen bile şaşıracaksın yeteneğine! Öyle gerecek, öyle esneteceksin ki bedenini; en sonunda dayanamayıp, kendin bitireceksin bu bekleyişi. İşte o zaman içinden, defalarca defalarca affedeceksin beni.”
*****
“Sana bu kadar âşıkken mi? Bu mümkün değil” dedim. “Kokusunda, teninde, gözlerinde adeta yeniden dirildiğimsin. Bilmelisin ki benim için özgür olmanın ta kendisisin! Hissettiğim, içime çektiğim, azat edildiğim ve nihayet baktığım yersin. Ve sen olmadan sanki hiçbir şey devam etmeyecekmiş gibi… Bunu tarif etmesi zor… Sen benim bazen bende olmayıp her yerde aradığım diğer yanım, bazen de kimsede bulamayıp bir kendimde; en orta yerimde, gittiğim her yere bilmeden içimde taşıdığımsın. Yani sen benim sadece diğer yarım değil; her iki yarımım… Dört bir yanım… Tamamımsın.”
"TANRI'NIN ÖPÜCÜĞÜ / NURAY DERİ"
Nuray Deri’nin “Tanrı’nın Öpücüğü” adlı romanı, tüm satış noktalarında!
Önsöz
Hayat bu! Mevzuu zaaflar ve değerlerse tüm sahip olduklarını unut! Gücün yetiyorsa bir tek, benliğini ayakta tut.
Zaafları bir insanı yaşarken kaç kez öldürebilir ki? Ya değerleri! Değerleri için ölümü göze alırken, aynı değerler artık yaşamak için de yeterli gelir mi?
Ona hangisi başlattı bu psikolojik savaşın kısır döngüsünü peki… Zaafları mı, yoksa değerleri mi? Varlık içinde büyümüş, şehvetle günahlarını yoğurmuş, popüler, güçlü birisi: sırlarına rağmen, benliğini defalarca kendi duvarlarına çarpa çarpa da ayakta tutabilir mi? Şimdi tüm bildiklerini tekrar unut! Peki ya aşk! Aşk gerçekten her şeyi affeder mi?